Το λεωφορείο της γραμμής
Μες στο λεωφορείο της γραμμής,
άνθρωποι ασάλευτοι, βουβοί.
Έννομη η εθελούσια σιγή,
αφωνία καταδικασμένων.
Όπου κι αν σταθώ,
αφόρητη η αναγκαία συνάθροιση σωμάτων.
Ξυπνούν μνήμες χειμαζομένων,
κυρίως προσφύγων,
εικόνα αποκαρδιωτική.
Ετεροχρονισμένες μνήμες,
ετεροχρονισμένες εικόνες στην παρούσα εποχή.
Πρόσωπα αλλοτινού πολιτισμού,
βλέμματα σεληνιαζομένων.
Συλλογική εμπειρία, του ιδρώτα η οσμή.
Σε πρώτο πλάνο ένα παρόν
με πάμπολλες αστάθειες…
***
Ποίημα απο την ποιητική μου συλλογή ΑΠΛΟ -ΠΟΙΗΣΗ
Πραγματικά, ενώ υπάρχουν κι άλλα μέσα συγκοινωνίας, το λεωφορείο κατέχει πάντα "τα πρωτεία" στην απεικόνιση τής ελληνικής (και όχι μόνο) πραγματικότητας.. "Αφωνία καταδικασμένων"..ναι, η αλήθεια είναι πάντα σκληρή, αλλά εσύ ξέρεις να την εντοπίζεις.. Καλό σ/κ Στυλιανέ και να είσαι πάντα καλά, να μας βάζεις στο κλίμα μέσω ποίησης.. Η ζωή με ποίηση, είναι πάντα πιο ανεκτή :)
ΑπάντησηΔιαγραφή