Αναμένoντας την
Ανάσταση
Το υποσχεθήκαμε ευλαβικά και πάλι στον εαυτό μας,
φέτος να μην “ξεθεωθούμε“ με τα ψώνια,
την καθαριότητα,
τις όποιες φροντίδες πριν το Πάσχα.
Κι όμως,
δεν παύσαμε να τρέχουμε σαν κουρδισμένα λαγουδάκια
και να αγωνιούμε,
αν τα καταφέρουμε τελικά.
Το απλό ερώτημα «προς τι;» δεν απαντήθηκε
ποτέ…
Μέγα Σάββατο μεσημέρι·
αναμένουμε την Ανάσταση.
Το άγχος τούτες τις στιγμές
δεν έχει αποκλειστικότητα.
Τα παιδιά χορτάτα, εμείς σχεδόν· πότε πέρασε η νηστεία!
Ποια χάρη αναμένουμε, τι ευελπιστούμε;
Ο νους μας ταξιδεύει στα περασμένα,
στις παιδικές μας αναμνήσεις·
τόσο ανέμελα, αγνά κι ωραία…
Μήπως, όσα κατ΄ ανάγκη στερηθήκαμε,
τα ΄κανε ο νους μας ποθητά; λέω, μήπως!
Ή της χαράς το μυστικό είναι το να ζεις λιτά;
Το ποίημα ανήκει στην ποιητική μου συλλογή ΑΠΛΟ - ΠΟΙΗΣΗ
Αυτά τα ερωτήματα, νομίζω πως μπορούν να απαντηθούν μόνο αν ψάξουμε εντός μας... Ο καθένας μας, έχει τον τρόπο να βρει την απάντηση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Πάσχα να έχετε! Με υγεία!
:-)
Θα σταθώ στον τελευταίο στίχο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΉ της χαράς το μυστικό είναι το να ζεις λιτά;
Ήδη μας το επιβάλλουν, όπως μας επέβαλαν τόσα χρόνια τα ποθητά υλικά.
Εμείς μένει να αποφασίσουμε πώς θα είμαστε ευτυχισμένοι.
Καλή Ανάσταση αδερφέ.
"Της χαράς το μυστικό είναι να ζεις λιτά"..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποιοι το αντιλαμβανόμαστε όσο περνούν τα χρόνια,
κάποιοι ποτέ.. Χρόνια πολλά με υγεία και καλό μήνα!